Roparun

Voor diegene die de Roparun niet kennen. De Roparun is een estafetteloop van meer dan 500 kilometer van Parijs en Hamburg naar Rotterdam waarbij mensen, in teamverband, een sportieve prestatie leveren om op die manier geld op te halen voor mensen met kanker. Ook wel een avontuur voor het leven genoemd. Dat blijkt overigens ook uit het motto wat al jaren is: “Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven”.

---

Ook dit jaar weer meegedaan aan de ROPA run. Voor de 2e maal mocht ik mee als loper van Team 326 Run for cancer. Het was dit jaar alweer de 25e editie van de ROPA run. En daarom ook een feestelijke editie! Nu deze weer achter de rug is kunnen we ons weer gaan voorbereiden op volgend jaar!

Roparun

Het is nu alweer een week geleden dat ik samen met mijn Roparun team 326 “Run for cancer “finishte op de Coolsingel! Het was al weer mijn 5e deelname aan de ROPA run en het 2e jaar dat ik met dit team mee heb gedaan aan dit fantastische evenement! Voorgaande jaren zat ik in een team uit mijn woonplaats Haaksbergen. Maar die zijn na 8 jaar deelname gestopt met de ROPA run! En via een contact ben ik bij dit team terecht gekomen. Ik heb al eerder een blog getypt over de ROPA run, maar omdat het iedere keer een mooie belevenis is wil ik er weer een berichtje over maken.

Het team

Op vrijdag 13 mei vertrokken we met ons team vanuit Deventer naar Frankrijk. Waar we eerst nog een nacht in een hotel gingen slapen. Ook omdat je elkaar tijdens de ROPA run niet echt meer veel zou zien. Alleen tijdens de wissels! Want je hebt twee teams van 4 lopers, 2 fietsers en een chauffeur met navigator! Die wisselen elkaar rond de 50 km af. Zodat het ene team kan rusten en het andere team gaat lopen en fietsen. Verder hebben we nog een team van cateraars en verzorgers die op de rustpunten ervoor zorgen dat we te eten krijgen, kunnen slapen en gemasseerd worden. Dus een ROPA run team bestaat gemiddeld uit 24 personen.

Team A en Team B

Team A en team B bestaan dan uit 8 personen. Die samen onderweg zijn op het parcours van Parijs naar Rotterdam. Dit jaar mochten wij om 13:19 starten. Er starten zo’n 250 teams vanuit Parijs en zo’n 80 vanuit Hamburg. Wij kozen er weer voor om vanuit Parijs te starten omdat wij het parcours mooier vinden. De start is op een terrein van luchthaven Paris-Le Bouget. De organisatie maakt er bij de start altijd een feestje van. En dit jaar was het ook al weer de 25e editie! Ik zat dit jaar in Team B dus hoefde wij nog niet te starten. De teams gaan groepsgewijs van start. Om drukte onderweg te voorkomen. De snellere teams gaan later van start.

Mooie ervaring

Het is dan ook altijd een heel bijzonder evenement. Bijna niet te omschrijven hoe leuk het is om mee te doen. Het is een groot feest onderweg. Want teams moedigen elkaar aan. Je komt elkaar onderweg soms meerdere malen tegen. Zeker als zij hetzelfde tempo lopen. Soms werd ik ingehaald en ik haalde weer andere teams in. En zo gaat dat de gehele weg door! We hadden dit jaar ook geluk met het weer. Ze hadden regen af gegeven maar het bleef droog! Een buitje toen we in de buurt van Rotterdam waren. Ook was het niet zo heet als verleden jaar. Iedereen van ons team heeft lekker kunnen lopen!

Dorpsfeesten

In Frankrijk geniet je van het mooie landschap. En in België en Nederland geniet je met name ook van de dorpsfeesten die speciaal voor de ROPA run georganiseerd worden! Zoals in Zele, Dendermonde om maar wat plaatsen in België op te noemen! Je ziet mensen met een lach en met een traan! Zeker als je zelf getroffen bent door kanker of je naaste bent verloren! Dan wordt je wel emotioneel als je al deze mensen in actie ziet speciaal om geld binnen te halen voor Palliatieve zorg. Maar ook deelnemers die iemand zijn verloren hebben het soms moeilijk! Zelf ken ik ook genoeg mensen die zijn overleden of de ziekte hebben. Daarom doe ik mee!

Een geslaagde Roparun

Het was weer een geslaagde ROPA run! Ons team is weer goed overgekomen. Ook hopen we volgend jaar weer te kunnen starten op de ROPA run. Daarom zijn we nu al weer bezig om sponsoren en donateurs te werven. Helaas hebben we voor dit jaar niet veel op kunnen halen. Je merkt toch dat er veel meer goede doelen zijn. Mocht je als je dit leest ook de kans krijgen om met een team mee te kunnen gaan. Dan moet je dat zeker doen! In zo’n verslagje is het bijna niet te omschrijven wat het is om mee te doen. Kijk maar op de Roparun website of op onze pagina

Groet, Carina

---

De Roparun zit er weer op! We kunnen weer terug kijken naar een mooi evenement! Vorig jaar heb ik zelf niet deelgenomen maar wel weer alles gevolgd. Ik hoop het zelf nog wel weer een keer mee te mogen maken! Het is de tijd van je leven! Dit jaar ga ik voor de 4e keer deelnemen met de Roparun. Alleen deze keer met een ander team dan voorgaande jaren.

Roparun

Voor diegene die de Roparun niet kennen. De Roparun is een estafetteloop van meer dan 500 kilometer van Parijs en Hamburg naar Rotterdam waarbij mensen, in teamverband, een sportieve prestatie leveren om op die manier geld op te halen voor mensen met kanker. Ook wel een avontuur voor het leven genoemd. Dat blijkt overigens ook uit het motto wat al jaren is: “Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven”.

Je doet het in een team

Een Roparunteam bestaat uit maximaal acht lopers die dus ieder gemiddeld zo’n 65 kilometer lopen. Daarnaast bestaat een team uit minimaal twee fietsers en nog een aantal mensen in de begeleiding. Denk hierbij aan chauffeurs, verzorgers, cateraars en wegkapiteins. Teams zijn zelf verantwoordelijk voor de invulling van deze taken en gemiddeld bestaat een team uit 25 personen.
Ik ben nu 2 keer mee geweest als loper vanuit Parijs, en 1 keer als fietser vanuit Hamburg met team 226 uit Haaksbergen. Dit team is ontstaan bij de atletiek verenging waarvan ik al jaren lid ben. Afgelopen jaar hebben ze voor de 8e keer deelgenomen aan de Roparun .

Ander team

En aangezien ze altijd wel mensen hebben binnen de verenging om als loper mee te gaan, en die ook een keer een kans willen geven. Ik ben verleden jaar als fietser mee geweest en afgelopen jaar heb ik een keer over geslagen. Ik kon wel met een ander team mee als loper, maar zij kwamen net 3 weken voor de Roparun een loper te kort. Na thuis overleg gepleegd te hebben, had ik besloten om dan toch een jaartje over te slaan. Maar mochten ze volgend jaar toch weer lopers nodig hebben, dat ik den wel weer mee wil. En zo kreeg ik in juni alweer de vraag of ik nog interesse had om met team 326 Run for cancer mee te gaan. Dat wilde ik wel!

De eerste kennismaking

Afgelopen zondag, 14 september, hadden we dan de eerste kennismaking met het team. Dit team bestaat uit mensen die vanuit heel Nederland komen. Sommige kenden elkaar al wat langer. Maar voor mij waren het nog onbekenden. Ik had al wel mailcontact gehad maar ik had nog niemand ontmoet. En toch klikte het gelijk. We hebben allemaal een gezamenlijk doel. Zoveel mogelijk geld bij elkaar verzamelen voor de Roparun en natuurlijk een mooi weekend met elkaar te hebben. Dit team gaat dit jaar voor de 3e keer deelnemen aan de Roparun. We vetrekken vanuit uit Parijs. En we proberen in ieder geval 1 keer in de maand bij elkaar te komen.

De training

Op de eerste meeting hadden we ook gelijk een gezamenlijke training. Het team was dan nog niet helemaal compleet, maar we hebben in ieder geval 8 lopers en nog een aantal reserves. De lopers die zondag aanwezig waren gingen dan een route van 54 km lopen. 2 fietsers en 3 volgauto’s. Een van de groepsleden die in Deventer woont, had een mooie route over de Holterberg uitgezet. Met tussendoor een pauze. We waren eerst met 6 lopers, 1 kon niet en 1 loper kwam later. We liepen 2 aan 2. Dit deden we ook om elkaar beter te leren kennen. De sfeer zat er al goed in. En iedereen was erg enthousiast. Dit gaat een heel leuk team worden voor 2015!

De sfeer.

De lopers hadden er in ieder geval veel zin in. Het tempo lag ook wel vrij hoog. De meesten hadden wel eens eerder een marathon gelopen. Dus de Roparun moet dan ook wel te doen zijn. Vooral de sfeer in het team is erg belangrijk. Want tijdens zo’n estafette heb je weinig rust. Je loopt of fietst telkens zo’n 60 km en dan heb je weer rust als het andere team aan de beurt is. En door weinig slaap kunnen mensen wel wat geïrriteerd raken. Gelukkig heb ik bij het vorige team weinig irritaties mee hoeven te maken. Hopelijk krijgen we dat in dit team ook niet! We werken ook een heel jaar naar de Roparun toe. Want we moeten op zoek naar sponsoren.

Sponsoring

Je bent dus als loper niet alleen bezig met hardlopen. Het bij elkaar brengen van sponsorgelden en donaties gaat heel veel tijd inzitten. Ook zullen we een aantal acties ondernemen om aan geld te komen. Er zijn teams die altijd enorme bedragen binnen halen omdat ze bijvoorbeeld bij een groot bedrijf werken zoals Unilever, BP, ING, Nike. etc. En wij moeten het vooral hebben van kleine bedragen. Als er mensen zijn die ons een hard onder de riem willen steken en ons willen steunen. Dan kan dat via onze site; www.runforcancer.nl; stichting run for cancer. En voor meer informatie over de Roparun zelf; www.roparun.nl

De Roparun

Afgelopen jaar werd er weer voor de 23e keer de Roparun georganiseerd! De meeste mensen weten inmiddels wat de Roparun is. Zeker onder de hardlopers is dat bekend. Het is een non-stop estafette vanuit Parijs en Hamburg naar Rotterdam. Er wordt dan gelopen in teams van 8 lopers, die dan deze afstand onder begeleiding van fietsers, chauffeurs en cateraars af leggen zonder te stoppen. Het is een sponsorloop om zoveel mogelijk geld op te halen voor mensen met kanker. Het geld gaat niet naar onderzoek maar wordt aan diverse doelen besteed om de zieke mensen het in hun laatste fase zo dragelijk mogelijk te maken.

Team 226, Haaksbergen

Zelf heb ik drie keer deelgenomen aan deze estafette, twee keer als loper vanuit Parijs. En twee jaar terug als fietser vanuit Hamburg. Ik ben alle drie de keren mee geweest met een team uit Haaksbergen. De atletiek verenging waarvan ik lid ben, doen nu vanaf 2008 mee aan de Roparun. Ik kende de Roparun al wel veel langer maar verder nooit de kans gehad om eens met een team deel te nemen. En toen ik eenmaal die kans kreeg ben ik voor het eerst meegegaan. Vorig jaar zijn we voor het eerst vanuit Hamburg vertrokken. En omdat ik Parijs twee keer mee had gedaan wilde ik ook eens mee vanuit Hamburg.

Vanaf de zijlijn

Dit jaar had ik op zich ook wel mee willen gaan. Maar dan had ik weer op de fiets mee moeten gaan. Want ze hadden dit jaar weer voldoende mensen die ook eens graag wilde hardlopen. En aangezien we een atletiek verenging zijn, zijn er ook genoeg lopers! Omdat ik ook drie jaar op een rij niet met Pinksteren thuis ben geweest, wilde ik een keer overslaan. Dus heb ik ze vanaf de zijlijn gevolgd. Telkens op de Live-stream gekeken waar het team zich bevind. En ze kwamen ook door Enter, daar was dan een steunpunt door de atletiek verenging ingericht! En daar ben ik met een aantal andere leden van onze verenging heen geweest!

Roparun-steden

Op de route vanuit Parijs heb je inmiddels meerdere steunpunten. Dat zijn dorpen waar de teams doorheen komen en waar er dan een feest wordt georganiseerd om alle teams te verwelkomen. En er wordt daar extra geld opgehaald voor de teams die daar zelf vandaan komen. Voor de mensen die zelf hebben meegedaan weten dat het vooral in België en in Brabant al tot grote dorpsfeesten zijn uitgegroeid. Zoals voor vele bekende Roparun-steden zoals Zele en Ossendrecht! Die zijn al jaren echte Roparun-steden. En het leeft ook nog meer vanaf de route Parijs omdat ze daar al 23 jaar lang doorheen gaan. In het begin was daar ook nog niets.

Duitsland

Dit jaar gingen ze voor de 3de keer vanuit Hamburg van start. Dat is wel heel anders dan vanuit Parijs. je kunt in Duitsland merken dat de Roparun daar nog niet zo heel bekend is. Als je daar s nachts door de dorpen of steden heen gaat, is het stil op straat. Ook op de route door Nederland moet het nog groeien. Vorig jaar vond ik dat ook best tegenvallen als je vanuit Parijs al meerdere keren bent gestart! Maar gelukkig hadden ze in Enter toen al wel een feestje gebouwd. En stonden er allemaal bekenden ons op te wachten. Maar ik geloof best als je een jaar of 5 verder bent dat het misschien net zo gaat worden als vanuit Parijs!

Enter

Want de Duitsers houden ook wel van een feestje! Zeker als dit meer bekendheid gaat krijgen en er ook teams uit Duitsland gaan deelnemen! Almelo is al vanaf de eerste editie van de route Duitsland, al een Roparun-stad. Dat komt ook omdat daar een team vandaan komt. En aangezien de route helaas niet door Haaksbergen komt, kunnen ze voor dat team daar geen feestje bouwen. Daarom hebben een paar leden en oud deelnemers van Haaksbergen het initiatief genomen om daar wat op te zetten! En dat is hen zeker gelukt! Op 2de Pinksterdag kwam de Roparun daar doorheen. De deelnemers moesten een podium oprijden en kregen een klompje omgehangen!

Misschien volgend jaar!

Maar het team 226, uit Haakbergen werd even een tijdje op het podium vast gehouden. Omdat de organisator een boodschap had en de familie en vrienden het team succes wilden wensen. Want ze moesten nog een heel eind vanuit Enter! Het was dan ook erg leuk om te zien. Maar zelf had ik eigenlijk stiekem wel mee willen doen! Hopelijk is er volgend jaar weer een plaatsje voor mij als loper in het team. En anders bied ik mezelf aan om in een ander team als loper mee te kunnen gaan. Want ik wil dit zeker nog wel een keer mee maken! Als je eenmaal hebt deelgenomen ben je verslaafd! En je doet het ook voor een erg goed doel!

ROPA run

De ROPA run voor dit jaar zit er helaas weer op! Het gehele jaar in aanloop naar de ROPA run ben je als team druk bezig met de voorbereidingen. Eerst moet je er voor zorgen dat je de juiste mensen in je team kunt krijgen en je moet gezamenlijk ook zoveel mogelijk geld en middelen bij elkaar zien te krijgen. Want bij zo’n meerdaagse evenement komt heel wat bij kijken!

Team 326 Run for Cancer

Zoals ik al in een blog eerder al had vermeld. Was dit voor mij de 4e keer dat ik deel ging nemen aan de ROPA run. Alleen de eerste keer met een heel ander team. Team 326 is in verhouding tot mijn oude team nog redelijk on ervaren. Dit was pas hun 3e deelname. Mijn oude team deed dit jaar al weer voor de 8e keer mee. Ook qua organisatie was het weer totaal anders. Mijn oude team kwam ook allemaal uit de buurt van Haaksbergen. Team 326 kwamen de teamleden vanuit alle uithoeken van Nederland! Dat is met meetings wel af en toe lastig want je moet veel reizen. Ondanks dat hadden we toch een mooi team!

22 mei vertrek naar Parijs

Afgelopen vrijdag vertrok ons team richting Parijs. We hadden 4 busjes geregeld. 1 bus vertrok uit Rotterdam om daar mensen uit ons team mee te nemen die daar in de buurt wonen, De 2e bus vertrok vanuit Utrecht en de overige 2 vanuit Deventer omdat de meeste teamleden uit Twente kwamen. Eerst reden we naar Ossendrecht naar Camping de Boskeelen. Daar hadden wat familie leden een huisje gehuurd en dat was ons laatste rustpunt voordat we naar Rotterdam gingen lopen. Het gehele team kwam daar samen. En toen het team compleet was reden we naar Frankrijk. Waar we nog een hotel overnachting hadden.

Frankrijk

Na een lange en warme reis kwamen we dan rond 20:00 uur aan in ons hotel. In het Plaatsje VilleParisis, een voorstadje van Parijs. Daarvandaan was het de volgende dag nog maar 20 minuten rijden naar het startterrein van de ROPA run! Nog even genieten van een heerlijke maaltijd in een restaurant en van een goede nachtrust in een zacht bed! Want de komende dagen zou er maar weinig geslapen worden!

Startterrein ROPARUN

Rond 11 uur kwamen we aan op het startterrein. Er waren al meerdere teams inmiddels gearriveerd! De eerst teams vertrokken om 13:05 en wij een uur later. We werden naar een plek gewezen waar we de busjes konden neerzetten en de spullen uitladen. Tenminste we dachten dat we daar moesten staan! Alles hadden we uit de busjes gehaald omdat de spullen verdeel moesten worden voor de beide teams. Toen alles uitgestald stond op het grasveld, kwam er iemand van de organisatie. Die zei dat we daar weg moesten gaan en dat we achter iemand aan moesten rijden die ons naar de juiste plaats moest wijzen. Dus konden we de boel weer inpakken!

Start ROPA run

Eindelijk na veel tijd te hebben verloren met uit en inpakken, stonden we dan op de aangewezen plaats. Toen konden de teams zich klaar gaan maken om te gaan starten. Zelf zat ik in het eerste team. Onze starttijd was om 14:05. We hadden nog wel even tijd om naar de teams te kijken die als eerste van start gingen. Daarna was het even een broodje eten, fietsen werden ondertussen in orde gemaakt. Startnummers omgehangen en nog even op de foto met z’n allen. En toen waren wij aan de beurt! We moesten het eerste gedeelte elkaar afwisselen op de fiets omdat we nog in de stad zaten, konden de bussen niet telkens stoppen om te wisselen!

Eerste etappe

De eerste etappe van 50 kilometer ging ondanks het op onthoud door stoplichten, spoedig voorbij. Voordat we er erg in hadden stond team B alweer klaar om ons af te lossen. En konden wij naar ons eerste rustpunt gaan om ons op te frissen, pastamaaltijd te nuttigen, gemasseerd te worden en nog even te kunnen slapen! Nou, ja slapen. Ik zat nog vol adrenaline van het lopen. We zaten warm en droog. Want we konden gebruik maken van de kantine van een fabriek.

Tweede etappe

Voor mijn gevoel was het rusten van korte duur. Want het andere team had ook al weer zijn eerste etappe van 50 kilometer erop zitten! Dus moesten we ons weer klaar gaan maken voor ons tweede blok van 50 kilometer. De Fietsen weer op de bus, de tassen weer in de bus en de fietsers en lopers weer mee naar de volgende wissel. Nu was het donker omdat we nu in de nacht moesten lopen, droegen we hesjes met verlichting. Mijn benen voelde nog steeds goed en het lopen ging ook weer prima. Ook met de andere 3 lopers ging het nog goed.

Tweede rustpunt

Na 50 kilometer stond team B ons alweer op te wachten. En konden wij weer naar het volgende rustpunt. Alleen was dat niet in een warm onderkomen maar in de buitenlucht bij een tankstation! Daar kon ik eigenlijk bijna helemaal niet slapen. We hadden een aggregaat bij ons om telefoons op de kunnen laden. En die maakten nogal een lawaai! Toen dat ding uit was heb ik nog even kunnen slapen. Ik werd wakker omdat ik het koud had. De slaapzak was helemaal nat geworden van het condens. Maar gelukkig kwam de zon alweer snel door en werd het weer warmer! Alleen had een van onze snelle lopers erg veel last van zijn knie gekregen na de 2e run!

Derde etappe

Toen het licht was zagen we ook dat de route langs het tankstation liep! Alleen hadden we 8 kilometer terug de wissel met het andere team! Dus wij kwamen daar ook weer lopend en fietsend langs! We kregen weer een melding dat team B ook al bijna op het wisselpunt zat. Wij weer onze spullen inpakken om het andere team af te lossen. Ook zij hadden een loper die last had gekregen van zijn knie en liep erg moeilijk! Dus was het voor hun ook tijd om te gaan rusten. Het werd prachtig weer. Wel warm om te lopen. Maar een prachtige omgeving met veel hoogte verschillen. Maar we genoten wel van het prachtige landschap van Frankrijk.

Naar Belgie!

Ons team passeerde de grens van Frankrijk naar België. Zelf had ik de eer om de grens te passeren. Gelijk zie je het landschap veranderen. De wegen en huizen zijn in België weer anders dan in Frankrijk. Maar we kwamen steeds dichter bij Rotterdam! Het lopen ging bij mij nog steeds goed. Meestal heb ik na 2 etappes wel pijntjes, maar dit keer niet! Alleen de knie van mijn teamgenoot deed steeds meer pijn. Daardoor kon hij ook niet meer op tempo lopen. Terwijl hij onze snelste loper in ons team was! We zouden een gemiddelde van 11 km/uur lopen. In de eerste 2 etappes zaten we daar net iets boven. Maar nu zaten we er ruim onder!

De derde rustplaats

In België werden we weer door team B afgelost! En konden we weer door naar het volgende rustpunt. Wat nog dik een uur rijden bleek te zijn! Bijna iedereen viel in slaap in de bus. Behalve de chauffeur gelukkig! Het rustpunt was dit keer in de accommodatie van een atletiek verenging. We konden er douchen en de kleedkamers waren onze veldbedden neergezet. En we kregen een lekker Bami maaltijd voorgeschoteld. Alleen van slapen kwam weinig terecht omdat we zo lang in de auto moesten zitten!

De 4e etappe

Het begon al goed op te schieten. We moesten ons alweer klaar gaan maken voor onze 4e etappe. Nu kwamen we ook lang allerlei mooie steunpunten in dorpjes. Daar was het allemaal een groot feest! Veel mensen buiten op straat die ons aan moedigden. Tot aan het stadje Zele wat ook een bekende Ropa run stad is werden we herenigd met het andere team. En gingen we als compleet team door Zele lopen en fietsen. Het was echt heel gezellig daar! 3 jaar gelden liep ik ook door Zele op een ander tijdstip dan deze keer. Maar toen was het een stuk rustiger. Iedereen genoot van alle aandacht die we daar kregen. Echt geweldig!

Laatste rustpunt

Na Zele ging team B helaas in de regen verder richting Nederland. En wij gingen naar ons laatste rustpunt op de camping naar Ossendrecht! Alleen duurde het ontzettend lang voordat onze bus ons op kwam halen. Onze chauffeur had hem net voor binnenkomst Zele laten staan en moest hem weer ophalen. Door de drukte leek het uren te duren voordat hij ons op kon pikken. Iedereen had het koud het regende. En hadden even een dipje. Want het ging allemaal van onze rust af! Na een uur kwam de bus eindelijk en reden we naar Ossendrecht. Daar hadden we nog net anderhalf uur rust kunnen nemen voordat we werden afgelost door team B.

Laatste etappe voor team A

Nog net voor de grens van België naar Nederland losten we team B weer af. Het regende nog steeds! Maar het was niet koud! Het lopen ging bij mij nog steeds probleemloos. Ik bleek ook nog de fitste van ons team te zijn! Een loper had al last van zijn knie. Maar onderweg werd er nog een loper misselijk en liep daardoor ook niet echt lekker. Ik liep telkens nog zo tussen de 11.5 en 12 km/uur! Maar ons gemiddelde van het gehele team was gedaald naar 10,5 km uur.

Finish van de Roparun

Ook ik ging dit keer weer de grens over naar Nederland! En toen moest team B nog een etappe lopen. En de laatste 20 kilometer hebben we gezamenlijk al fietsend en lopen afgelegd. Dat was ook heel erg bijzonder. We kwamen ook langs de Daniel den Hoed kliniek. Waar ieder team even stil bleef staan. En bij de Erasmusbrug was de officiële finish waar het team weer herenigd werd. En zo liepen we gezamenlijk de Coolsingel op! We hadden het gehaald! Wat een feest weer op de Coolsingel! Kijk voor meer info op (link) de officiële website.

HRDLPN Sponsort

Bekijk hier de ervaring van Jos die wij sponsorden inzijn Roparun. Lijkt het je iets (en dan ook echt) en je bent een organisator en ervaren loper, laat het hieronder even weten. En als jij al een keer hebt meegelopen willen we graag jouw verhaal en tips horen!

100% inzet
Ben jij er klaar voor om te gaan rennen voor het goede doel? Maak je hardloopoutfit voordelig compleet:

Vind de beste deal

Wil je direct de mooie Hardloop aanbiedingen aanbiedingen zien en geen deal missen? Bekijk hier snel en simpel alle actuele sales op een rij ► Dat scheelt je tijd en dan wordt het Hardloop aanbiedingen pakketje lekker makkelijk bezorgd!

Betrouwbaar kopen

Bij het online kopen is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard de beste prijs belangrijk. Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel, gratis leveren en ze echt op voorraad hebben:

• » Bol.com ►
• » Coolblue.nl ►
• » Runningdirect.nl ►