Ik liep de marathon van Londen last minute; ik boekte mijn vlucht minder dan 24 uur voor de start! Nog gekker: nog geen week eerder liep ik een andere marathon, namelijk de marathon van Rotterdam. Daar was ik nog moe van. Toch deed ik het, want dit is een gaaf avontuur, en Londen is een van de 6 grote Abbott-marathons. Dat wil zeggen dat het met 50.000 lopers een van de grootste en mooiste marathons ter wereld is.
Kom als de wiedeweerga naar Londen
Het ene moment zat ik nog te werken en het volgende moment boekte ik een vliegticket en sprong ik in de trein… Ik zat letterlijk tot zaterdagmiddag 14 uur te werken toen ik hoorde dat ik mee kon gaan, en ik boekte het ticket en sprong ik in de trein onder het motto: Take the Risk or Lose the Chance.
Ik vertrok direct nadat mijn tas ook gepakt was (VOORAL mijn hardloopschoenen niet vergeten dacht ik …). Ik liep op Nike Vaporfly 3, de beste carbon snelle hardloopschoenen in mijn ogen. Het moment van ‘ik ben op zaterdag lekker aan het werk’ naar ‘Er is nu een startbewijs beschikbaar dus kom als de wiedeweerga naar Londen’. Na een supersnelle pastamaaltijd (koud smaakt die ook goed) uit Tupperware bakje voor de start, samen met wat sportdrank stapte ik s’avonds in het Easyjet toestel.
In het vliegtuig besloot ik meteen uit te gaan zoeken hoe ik zo snel mogelijk in bed kon liggen aangezien de wekker om 5 uur zou gaan. Bus of trein of taxi? En vanuit Kings Cross/ St Pancras, hoe dan verder? En wat doen met de zaterdagavond drukte in Londen (gekkenhuis-files) en … etc Uiteindelijk werd de hele heenreis: ticket boeken, tas pakken, auto, trein, trein 2, vliegtuig, bus, taxi. Het voelde op een gegeven moment ongeveer zo:
Ik ging niet voor de 3 uur marathon zoals vorige week in Rotterdam, maar ik ging nu om te genieten van de stad, van de lopers, van het publiek en het enthousiasme dat door heel de stad voelbaar en hoorbaar was. Ik genoot.
Op naar de start
Marco en ik zaten in de bus en Leendert en Maurice zaten in een bus achter ons. Blijkbaar reden er twee bussen vanaf het hotel Melia White house naar de start. Pfff….dat was al de eerste dosis stress van de dag en dat dus heel vroeg 🙂 Wij blijven vrolijk!
Voor de start moest je minimaal 2 uur al op het start grasveld zijn; dat was erg koud en winderig. Er was meer dan tijd genoeg voor wat foto’s 🙂
En zo heb ik zeker een uur tegen een boom aangezeten, pratend met de lopers in de buurt. Iedereen zit dan typisch in hetzelfde schuitje en iedereen probeert zich op eigen manier toch warm te houden.
Mijn Londen marathon ervaring – Naar de start toe
Marco en ik zaten wel gelukkig samen in de bus maar onze startwaves waren verschillend. Dat is nog niet zo erg, want je kunt altijd in een latere startwave bij een marathon gaan staan, maar in Londen hebben ze zelfs ook nog verschillende straten (groen, rood, blauw) waardoor je binnen die kleuren ook weer waves hebt. Marco zat in blauw en ik zat in rood. Dan wordt het lastiger. Tevens stond ik eigenlijk op de verkeerde plaats voor rood zo bleek want de bus was daarvoor ’te ver’ doorgereden. Gelukkig mocht ik na wat vriendelijk praten met 2 ‘Billies’ (politieagenten) toch doorlopen bij het afgesloten hek en werd ik begeleid naar rood door een derde Billie. Zo vriendelijk en eigenlijk was zo de hele marathon organisatie. Ik heb geen idee maar als ik moet gokken dan denk ik dat er een paar duizen vrijwillegers zijn. Zelfs in mijn startwave in rood 1-6 stonden bijvoorbeeld 6 mensen tassen te fouilleren en bij de dixie toiletten (wellicht wel 50 stuks) stonden nog eens 4 personen de boel in de gaten te houden. Laat staan op het veld, bij de start, bij andere straten en startwaves en over het hele parcours. Dit is zo mooi om te zien!
We hadden weliswaar geluk dat het niet regende, maar het was 7 graden. Dus dan is het belangrijk om warm te blijven, niet te veel en niet te weinig te eten en drinken en mentaal alles op een rij te houden. Gelukkig had ik die ervaring al uit New York marathon. Ik besloot vlak voor de start om mijn Malaga marathon shirt en ondershirt te verwisselen door mijn koude maar snelle HRDLPN Singlet waarmee ik vorige week ook de Rotterdam marathon en Malaga marathon liep. Daarover heeft het Pastatoe windjack van onze fietstocht door Europa en ook armstukken en muts en hardloop handschoenen. Een goede keuze zo bleek later.
London Marathon algemene informatie
De London Marathon is een van ’s werelds meest iconische en prestigieuze marathons, met een rijke geschiedenis en een enorme aantrekkingskracht op lopers van over de hele wereld. Het evenement vindt jaarlijks plaats in Londen, de bruisende hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk, en trekt tienduizenden deelnemers en nog veel meer toeschouwers. Het is echt een happening in Londen die de dagen ervoor en erna nog goed voelbaar is!
Mijn start
De start kwam er uiteindelijk. Ik liet nog wat foto’s maken en praatte met veel internationaliteiten.
Ik liep heerlijk de eerste kilometers. De voeten waren weer warm na 2 km. De eerste km zijn er meerdere startgroepen en binnen die groepen ook nog waves. Het zijn echt verschillende straten en routes die eerste km, nog nooit meegemaakt! De eerste 10 ging lekker en ik haalde veel mensen in. Ik stond in de 3.45 groep en eigenlijk moest ik naar 3.15, dus veel stoepjes en mensen vragen ruim baan te maken.
Deelnemersveld
De marathon staat bekend om zijn diverse deelnemersveld, van professionele atleten tot amateurlopers die geld inzamelen voor goede doelen. Je ziet mensen van alle leeftijden, achtergronden en nationaliteiten samenkomen om de uitdaging aan te gaan en het beste uit zichzelf te halen.
Bovendien heeft de London Marathon een lange traditie van liefdadigheid, waarbij miljoenen ponden worden opgehaald voor een breed scala aan goede doelen, variërend van lokale liefdadigheidsinstellingen tot internationale organisaties. Wat ik zag was veel grappige verklede lopers als bv dinosauriër, verkeerspilon, gebouwtje, iemand met fiets op schouder, als hippie en daarnaast ook heel veel lopers voor goede doelen. Denk aan lopen tegen ziektes en voor kinderen en dieren en veel ander goeds.
Langs Cutty Sark gelopen, eigenlijk er rond omheen. Stukje historie: Een Brits klipperschip dat in 1869 werd gebouwd voor de Jock Willis Shipping Line als een van de laatste theeklippers en een van de snelste, maar haar tijdperk eindigde toen stoomschepen hun routes overnamen.
Maar goed, doorlopen!! Na een km of 15 liep ik over de Tower Bridge….
Dit is echt uniek!
Op deze legendarische Tower bridge die iedereen wel kent van de plaatjes, films of eigen stedenstrip naar Londen is het een drukte van jewelste. Zoveel mensen, geschreeuw, muziek en foto-makende mensen. Ik maakte een lange video! Zie YouTube-kanaal HRDLPN. Dan weer naar het oosten lopen richting zakelijk district Canary Wharf. Hier ben ik lang geleden geweest toen mijn broer slaagde van zijn opleiding aldaar.
Na 25 km merkte ik dat het continu versnellen en ‘even iemand inhalen’ minder makkelijk ging. Ik had genoeg gels en drank op. Toch is 25 km al een forse afstand. De hartslag toonde mij dat ik echt nog moe was van Rotterdam. Daar was mijn hartslag zonder probleem 160 en hoger. Nu was 150 al echt werken. Body battery toonde in de ochtend onder de 50 en ik kreeg van mijn Garmin 965 hartslagmeter het advies ‘Rest’ 🙂 Het gevoel en hartslag vertelden dus hetzelfde. Maar ik was zo blij dat ik halsoverkop het vliegticket boekte toen ik hoorde dat er een uitvaller was! In het leven is nooit alles zoals het idealiter moet zijn en dit zou een marathon ‘op karakter’ worden en waarbij ik hopelijk ook een beetje gedragen zou worden door de geweldige mensen en de uitzichten op de bekende highlights uit Londen.
Dit is de route en volg me gerust op Strava, leuk!
Waar kom je langs?
Wat de London Marathon echt bijzonder maakt, is niet alleen de uitdaging van de 42,195 kilometer lange afstand, maar ook de sfeer en het enthousiasme dat de stad tijdens het evenement doordringt. Met een route die langs enkele van de meest iconische bezienswaardigheden van Londen loopt, waaronder de Tower Bridge, Buckingham Palace en de Big Ben, is het niet alleen een sportevenement, maar ook een geweldige manier om de stad te verkennen.
Cadans vasthouden en mijn hartslag niet laten zakken van 150 naar 142
Na 33 km merkte ik echt een soort loomheid en kreeg ik het kouder. Mijn singlet was fris en door de loomheid en de man met de hamer (alsof die er niet helemaal was) is het altijd een uitdaging om cadans hoog te houden en hartslag niet te laten zakken van 150 naar 142. Dat gebeurde in marathon Spijkenisse, Malaga en Rotterdam en nu minder, een overwinning voor me! De pace was heel constant op 4.32 min/km.
De finish lonkt
De finish kwam in zicht bij 37 a 38 km. Ik had het toch best zwaar zoals velen om mij. Toch haalde ik bijna iedereen in. Een echte eindsprint zat er alleen zeker niet meer in. Het was gewoon pace volhouden en rondkijken. Een nieuwe looptechniek in de finale van een wedstrijd is: publiek lachend aankijken want ze staan er voor ons. En dat moet beloond worden vind ik. Dus ik lachen en dan krijg je applaus en aanmoedigingen en oprecht vrolijke blikken terug! De finish kwam er nu echt aan. De route was 42,9 km dus 700 meter langer dan een marathon hoort te zijn, maar dat mag de pret niet drukken. Ik was zo blij toen ik richting de laatste fotografen liep die bij de finish stonden. Echt lachen en armen omhoog. Moe maar echt super de super voldaan! Meer zat er niet in vandaag.
Sfeer, emotie en doorzettingsvermogen
De sfeer langs de route is ongeëvenaard, met juichende toeschouwers die de lopers aanmoedigen en muziek langs de kant van de weg die voor een extra motivatie zorgt. Het is een echte viering van de hardloopsport en de menselijke prestatie. Voor veel deelnemers is de London Marathon meer dan alleen een hardloopwedstrijd; het is een erg bijzondere ervaring. Van de opwinding van de start tot de voldoening van de finish, elke stap van de weg is gevuld met aanmoedigingen en doorzettingsvermogen.
En iedereen is stuk aan het einde en in het finishvak is het een drukte van jewelste:
Eindtijd
Met 3.13 uur (en 3.11 op de 42,2 km) was mijn tijd maar 7 minuten langzamer dan vorige week in Rotterdam. Terwijl ik nu in een fout startvak stond en er ook meer hoogteverschil is de bruggen op etc. De temperatuur was wel net zo goed als Rotterdam en dit publiek zo mogelijk nog iets groter en voller. Beide marathons zijn wereldmarathons in mijn ogen!
Ook de andere hardlopers van top loopgroep Gonzalex kwamen binnenlopen. Dat was een feest en iedere minuut na de toch wel zware marathon werden de gezichten alsmaar vrolijker! Hier zijn we compleet en de opluchting is van de gezichten af te lezen!
2 marathons in 1 week doen of niet?
2 marathons in 1 week lopen zou ik echter niemand adviseren. En ik weet zeker dat mijn fysio en andere loop ‘deskundigen’ me voor gek zouden uitmaken net als toen ik de marathon op de baan ging lopen. Op de Strava hardloop en fiets app waren de reacties ook breed en divers, wel leuk allemaal trouwens. Ze hebben gelijk maar ook geen gelijk. Londen loop je niet zomaar en je weet echt niet of je volgend jaar een startbewijs, de benen en de tijd etc. hebt. Je leeft nu en dat moet geplukt worden! Niet bang zijn en snel kunnen besluiten kan mooie ervaringen opleveren!
We genoten na met de loopgroep! Ik wandelde alleen nog 10 km door Londen aangezien ik de avond voor de marathon laat in het hotel aankwam en direct ging slapen. Dit was geweldig! Ik schrok wel dat 8 uur na de start nog steeds mensen aan de marathon bezig waren. Sjokkend en wandelend weliswaar. Het mooie was wel dat er nog steeds publiek stond.
Ook natuurlijk veel eenhoorns en er was er zelfs een die een halve sportreep aan het opeten was 🙂
Ik heb ook geroepen etc. Gaaf maar wel erg lang die 8 uur… De stad is zo mooi. Ik was blij dat mijn benen nog vooruit konden en in de finish euforie heb ik de geweldige wandeling gemaakt op de avond van marathondag. Onvergetelijk! Op dat moment wist ik trouwens nog niet dat ik een maand later een volledige Ironman zou gaan ervaren en volbrengen!
Maar goed: nu terug naar Londen want die marathon is echt zo bijzonder, groots en gaaf!
In het hotel was de rest inmiddels vanaf hun hotelbed (‘even uitrusten’) in de hotelbar beland. Ik bestelde mango-drankjes en een goede maaltijd. Daarna ook nog extra frietjes. Daarna nog wat. En later op de hotelkamer nog peperkoek, koekjes en een energiereep haha. De dag erop wilden we Westminster Abbey bekijken dus die hadden we online voor ons 4en geboekt de avond ervoor. Om 10.30 startte de rondleiding. We sliepen deze nacht beter in ons twijfelaar-bed met 1 dekbed. De herrie van Londen door het open raam was hard en maakte ons om het uur ongeveer wakker. De blijdschap was er dan direct. Toen we wakker werden hadden de anderen wel ontbijt en ik niet (kon niet meer bijboeken) dus ik begon mijn nieuwe stadswandeling al vroeg op lege maag terwijl zij lekker Titanic-luxe aan hun uitgebreide Engelse ontbijt plaatsnamen.
De ochtend after…
Ik stond in de rij bij de Lidl met 1 rozijnenbroodje, kwark en een appel. Leuk! Op naar St. Pauls Cathedral via mooie andere highlights zoals het nationale museum en Lincoln Plaza (aanrader!). De kranten die op straat rondwaaiden schreeuwden ‘marathon mania’! Wat ik wel leuk vond.
Tevens ben ik even over de oever van de Thames gelopen want het was eb. Nog wat hoogtepunten bekeken zoals weer de Tower Bridge, London Eye en hoge gebouwen. Dit was prachtig!
Westminster Abbey
De benen wilden nog wel en om 10.20 stond ik de taxi van de andere 3 op te wachten bij de poorten van Westminster Abbey. Samen liepen we rond na toch een half uur in de kou (ondanks online boeking). Dit was de moeite waard vanwege de hoge koninklijke optredens en de tombes van Isaac Newton, Charles Darwin, William Shakespeare, Stephen Hawking en vele koningen en ridders. Historie!
Sightseeing
Hier nog een aantal mooie foto’s van prachtige plekken en dingen in Londen!
Terug naar huis
Daarna gingen we de tassen halen in het hotel nadat we nog een kleine lunch hadden gehad. Iedereen was moe en voldaan en we namen afscheid in de lobby van het hotel. Ik had een ander vliegveld dan de anderen en ook had ik niet de luxe Titanic-bus vanaf het hotel als de anderen. Ik liep met mijn rugtas richting Kings Cross St Pancras station en moest uitzoeken hoe ik bij Stansted uit zou komen op tijd. Best een zoekwerk maar uiteindelijk allemaal gelukt. Ik vloog terug en de podcast stond toen al live (zoek de HRDLPN podcast!) 🙂
Kortom, de London Marathon is niet zomaar een hardloopevenement; het is een viering van menselijke prestaties, gemeenschapszin en de pracht van Londen zelf. Het is een ervaring die mij altijd bij zal blijven. Twijfel je? Gewoon inschrijven en gaan …. of boek die vlucht als iemand je 1 dag voor de start belt met een startbewijs 😊
Vind de beste deal
Wil je direct de mooie Marathon herinnering aanbiedingen zien en geen deal missen? Bekijk hier snel en simpel alle actuele sales op een rij ► Dat scheelt je tijd en dan wordt het Marathon herinnering pakketje lekker makkelijk bezorgd!Betrouwbaar kopen
Bij het online kopen is betrouwbaarheid, snelheid en uiteraard de beste prijs belangrijk. Vergelijk de prijzen van onze favoriete shops die snel, gratis leveren en ze echt op voorraad hebben:
Misschien ben je ook geïnteresseerd in:
